حق آن حقی که جانت دیده است ** که مرا بر بیت خود بگزیده است‏

By the truth of the Truth (God) whom thy soul hath seen, (I swear) that He hath chosen me above His House.

کعبه هر چندی که خانه‏ی بر اوست ** خلقت من نیز خانه‏ی سر اوست‏ 2245

Albeit the Ka‘ba is the House of His religious service, my form too, in which I was created, is the House of His inmost consciousness.

تا بکرد آن کعبه را در وی نرفت ** و اندر این خانه بجز آن حی نرفت‏

Never since God made the Ka‘ba hath He gone into it, and none but the Living (God) hath ever gone into this House (of mine).

چون مرا دیدی خدا را دیده‏ای ** گرد کعبه‏ی صدق بر گردیده‏ای‏

When thou hast seen me, thou hast seen God: thou hast circled round the Ka‘ba of Sincerity.

خدمت من طاعت و حمد خداست ** تا نپنداری که حق از من جداست‏

To serve me is to obey and glorify God: beware thou think not that God is separate from me.

چشم نیکو باز کن در من نگر ** تا ببینی نور حق اندر بشر

Open thine eyes well and look on me, that thou mayst behold the Light of God in man.”

بایزید آن نکته‏ها را هوش داشت ** همچو زرین حلقه‏اش در گوش داشت‏ 2250

Báyazíd gave heed to those mystic sayings, and put them in his ear as a golden ring.

آمد از وی بایزید اندر مزید ** منتهی در منتها آخر رسید

Through him (the old man), Báyazíd came into an increase (of spiritual endowment): the adept at last attained unto the end.

دانستن پیغامبر صلی الله علیه و آله که سبب رنجوری آن شخص گستاخی بوده است در دعا

How the Prophet-God bless and save him! –– perceived that the cause of that person’s sickness was irreverence in prayer.

چون پیمبر دید آن بیمار را ** خوش نوازش کرد یار غار را

When the Prophet saw the sick man, he dealt sweetly and tenderly with that familiar friend.

زنده شد او چون پیمبر را بدید ** گوییا آن دم مر او را آفرید

He became alive when he saw the Prophet: you might say, that moment created him.