جان ما از جان حیوان بیشتر ** از چه ز آن رو که فزون دارد خبر

پس فزون از جان ما جان ملک ** کاو منزه شد ز حس مشترک‏

و ز ملک جان خداوندان دل ** باشد افزون تو تحیر را بهل‏

ز آن سبب آدم بود مسجودشان ** جان او افزون‏تر است از بودشان‏ 3330

ور نه بهتر را سجود دون‏تری ** امر کردن هیچ نبود در خوری‏

کی پسندد عدل و لطف کردگار ** که گلی سجده کند در پیش خار

جان چو افزون شد گذشت از انتها ** شد مطیعش جان جمله‏ی چیزها

مرغ و ماهی و پری و آدمی ** ز انکه او بیش است و ایشان در کمی‏

ماهیان سوزنگر دلقش شوند ** سوزنان را رشته‏ها تابع بوند 3335

بقیه‏ی قصه‏ی ابراهیم ادهم بر لب آن دریا

چون نفاذ امر شیخ آن میر دید ** ز آمد ماهی شدش و جدی پدید