لکلک ایشان که لک لک می‏زند ** آتش توحید در شک می‏زند

و آن کبوترشان ز بازان نشکهد ** باز سر پیش کبوترشان نهد

بلبل ایشان که حالت آرد او ** در درون خویش گلشن دارد او 3755

طوطی ایشان ز قند آزاد بود ** کز درون قند ابد رویش نمود

پای طاوسان ایشان در نظر ** بهتر از طاوس پران دگر

منطق الطیران خاقانی صداست ** منطق الطیر سلیمانی کجاست‏

تو چه دانی بانگ مرغان را همی ** چون ندیده‏ستی سلیمان را دمی‏

پر آن مرغی که بانگش مطرب است ** از برون مشرق است و مغرب است‏ 3760

هر یک آهنگش ز کرسی تاثری است ** وز ثری تا عرش در کر و فری است‏

مرغ کاو بی‏این سلیمان می‏رود ** عاشق ظلمت چو خفاشی بود