-
مرده بود و زنده گشت او از شگفت ** اژدها بر خویش جنبیدن گرفت
- It had been dead, and it revived: from astonishment (at feeling the sun's heat) the dragon began to uncoil itself.
-
خلق را از جنبش آن مرده مار ** گشتشان آن یک تحیر صد هزار
- By the stirring of that dead serpent the people's amazement was multiplied a hundred thousand fold.
-
با تحیر نعرهها انگیختند ** جملگان از جنبشش بگریختند 1045
- With amazement they started shrieking and fled en masse from its motion.
-
میسکست او بند و زان بانگ بلند ** هر طرف میرفت چاقاچاق بند
- It set about bursting the bonds, and at that loud outcry (of the people) the bonds on every side went crack, crack.
-
بندها بسکست و بیرون شد ز زیر ** اژدهایی زشت غران همچو شیر
- It burst the bonds and glided out from beneath—a hideous dragon roaring like a lion.
-
در هزیمت بس خلایق کشته شد ** از فتاده و کشتگان صد پشته شد
- Many people were killed in the rout: a hundred heaps were made of the fallen slain.
-
مارگیر از ترس بر جا خشک گشت ** که چه آوردم من از کهسار و دشت
- The snake-catcher became paralysed with fear on the spot, crying, “What have I brought from the mountains and the desert?”
-
گرگ را بیدار کرد آن کور میش ** رفت نادان سوی عزرائیل خویش 1050
- The blind sheep awakened the wolf: unwittingly it went towards its ‘Azrá’íl (Angel of death).
-
اژدها یک لقمه کرد آن گیج را ** سهل باشد خونخوری حجاج را
- The dragon made one mouthful of that dolt: blood-drinking (bloodshed) is easy for Hajjáj.
-
خویش را بر استنی پیچید و بست ** استخوان خورده را در هم شکست
- It wound and fastened itself on a pillar and crunched the bones of the devoured man.