آب را آرند من آتش کنم ** نوش و خوش گیرند و من ناخوش کنم

مهر پیوندند و من ویران کنم ** آنک اندر وهم نارند آن کنم

تو مترس و مهلتش ده دم‌دراز ** گو سپه گرد آر و صد حیلت بساز

مهلت دادن موسی علیه‌السلام فرعون را تا ساحران را جمع کند از مداین

گفت امر آمد برو مهلت ترا ** من بجای خود شدم رستی ز ما

او همی‌شد و اژدها اندر عقب ** چون سگ صیاد دانا و محب 1100

چون سگ صیاد جنبان کرده دم ** سنگ را می‌کرد ریگ او زیر سم

سنگ و آهن را بدم در می‌کشید ** خرد می‌خایید آهن را پدید

در هوا می‌کرد خود بالای برج ** که هزیمت می‌شد از وی روم و گرج

کفک می‌انداخت چون اشتر ز کام ** قطره‌ای بر هر که زد می‌شد جذام

ژغژغ دندان او دل می‌شکست ** جان شیران سیه می‌شد ز دست 1105