من ازیشان خیره ایشان هم ز من ** از بهاری خار ایشان من سمن

من ازیشان خیره ایشان هم ز من ** از بهاری خار ایشان من سمن 1110

پیششان بردم بسی جام رحیق ** سنگ شد آبش به پیش این فریق

دسته گل بستم و بردم به پیش ** هر گلی چون خار گشت و نوش نیش

آن نصیب جان بی‌خویشان بود ** چونک با خویش‌اند پیدا کی شود

خفته‌ی بیدار باید پیش ما ** تا به بیداری ببیند خوابها

دشمن این خواب خوش شد فکر خلق ** تا نخسپد فکرتش بستست حلق 1115

حیرتی باید که روبد فکر را ** خورده حیرت فکر را و ذکر را

هر که کاملتر بود او در هنر ** او بمعنی پس بصورت پیشتر

راجعون گفت و رجوع این سان بود ** که گله وا گردد و خانه رود

چونک واگردید گله از ورود ** پس فتد آن بز که پیش آهنگ بود