نور چشمانم چو آنجا گه روید ** از مقام خفتنش آگه شوید

O light of mine eyes, when ye go thither, become acquainted with the place where he sleeps,

آن زمان که خفته باشد آن حکیم ** آن عصا را قصد کن بگذار بیم

And at the time when that Sage is asleep, make for the rod, abandon fear.

گر بدزدی و توانی ساحرست ** چاره‌ی ساحر بر تو حاضرست

If thou shalt steal it and art able (to do so), he is a magician; the means of dealing with a magician is present with thee;

ور نتانی هان و هان آن ایزدیست ** او رسول ذوالجلال و مهتدیست

But if thou canst not (steal it), beware and beware! That (man) is of God: he is the messenger of the Glorious (God) and is (divinely) guided.

گر جهان فرعون گیرد شرق و غرب ** سرنگون آید خدا آنگاه حرب 1190

Though Pharaoh occupy the world, east and west, he will fall headlong: God and then war!

این نشان راست دادم جان باب ** بر نویس الله اعلم بالصواب

I give (thee) this true sign, O soul of thy father: inscribe it (in thy heart): God best knoweth the right course.

جان بابا چون بخسپد ساحری ** سحر و مکرش را نباشد رهبری

O soul of thy father, when a magician sleeps, there is none to direct his magic and craft.

چونک چوپان خفت گرگ آمن شود ** چونک خفت آن جهد او ساکن شود

When the shepherd has gone to sleep, the wolf becomes unafraid: when he sleeps, his exertion ceases;

لیک حیوانی که چوپانش خداست ** گرگ را آنجا امید و ره کجاست

But the animal whose shepherd is God—how hath the wolf hope or way (of getting) there?

جادوی که حق کند حقست و راست ** جادوی خواندن مر آن حق را خطاست 1195

The sorcery which God practises is real and true: ’tis wrong to call that real thing sorcery.