-
گفت نه رفتم برآن کوه بلند ** عاصمست آن که مرا از هر گزند
- He said, “Nay, I will go up that high mountain: that mountain will protect me from every hurt.”
-
هین مکن که کوه کاهست این زمان ** جز حبیب خویش را ندهد امان
- (Noah said), “Beware! Do it not, for at this time the mountain is (but) a straw. He giveth safety to none except His beloved.”
-
گفت من کی پند تو بشنوده‌ام ** که طمع کردی که من زین دوده‌ام 1315
- He answered, “When have I listened to thy advice, that thou shouldst hope (as thou didst) that I am of this family?
-
خوش نیامد گفت تو هرگز مرا ** من بری‌ام از تو در هر دو سرا
- Thy words were never pleasing to me: I am quit of thee in both worlds.”
-
هین مکن بابا که روز ناز نیست ** مر خدا را خویش وانباز نیست
- (Noah said), “Beware, bábá, do it not, for (this) is not the day for disdain. God hath no kinship or partner.
-
تا کنون کردی واین دم نازکیست ** اندرین درگاه گیرا ناز کیست
- Until now thou hast shown (disdain), and at this moment there is disdain (on the part of God): whose disdain is of any effect in this Court?
-
لم یلد لم یولدست او از قدم ** نه پدر دارد نه فرزند و نه عم
- From eternity He is (the One that) begetteth not, nor is He begotten: He hath neither father nor son nor uncle.
-
ناز فرزندان کجا خواهد کشید ** ناز بابایان کجا خواهد شنید 1320
- How will He suffer the disdain of sons? How will He hearken to the disdain of fathers?
-
نیستم مولود پیراکم بناز ** نیستم والد جوانا کم گراز
- (God saith), ‘I am not begotten: O old man, do not be proud. I am not a begetter: O youth, do not strut.
-
نیستم شوهر نیم من شهوتی ** ناز را بگذار اینجا ای ستی
- I am not a husband, I am not connected with lust: here, O lady, leave off being disdainful.’