وعده کردی مر مرا تو بارها ** که بیابد اهلت از طوفان رها

Many times Thou didst promise me, saying, ‘Thy family shall be saved from the Deluge.’

دل نهادم بر امیدت من سلیم ** پس چرا بربود سیل از من گلیم

I (in) simple (faith) fixed my heart on hope of Thee: why, then, has the Flood swept my garment away from me?”

گفت او از اهل و خویشانت نبود ** خود ندیدی تو سپیدی او کبود

He (God) said, “He was not of thy family and kinsfolk: didst not thou thyself see (that) thou art white, he blue?”

چونک دندان تو کرمش در فتاد ** نیست دندان بر کنش ای اوستاد 1335

When the worm (of decay) has fallen upon thy tooth, it is not a tooth (any more): tear it out, O master.

تا که باقی تن نگردد زار ازو ** گرچه بود آن تو شو بیزار ازو

In order that the rest of thy body may not be made miserable by it, become quit of it, although it was (once) thine.

گفت بیزارم ز غیر ذات تو ** غیر نبود آنک او شد مات تو

He (Noah) said, “I am quit of aught other than Thy Essence; he that has died in Thee is not other (than Thou).

تو همی دانی که چونم با تو من ** بیست چندانم که با باران چمن

Thou knowest how I am to Thee: I am (to Thee) as the orchard to the rain, and twenty times as much—

زنده از تو شاد از تو عایلی ** مغتذی بی واسطه و بی حایلی

Living by Thee, rejoicing because of Thee, a pauper receiving sustenance without any medium or intervention;

متصل نه منفصل نه ای کمال ** بلک بی چون و چگونه و اعتلال 1340

Not united, not separated, O Perfection; nay, devoid of quality or description or causation.

ماهیانیم و تو دریای حیات ** زنده‌ایم از لطفت ای نیکو صفات

We are the fishes, and Thou the Sea of Life: we live by Thy favour, O Thou whose attributes are excellent.