عاشق صنع خدا با فر بود ** عاشق مصنوع او کافر بود

توفیق میان این دو حدیث کی الرضا بالکفر کفر و حدیث دیگر من لم یرض بقضایی فلیطلب ربا سوای

دی سالی کرد سایل مر مرا ** زانک عاشق بود او بر ماجرا

گفت نکته‌ی الرضا بالکفر کفر ** این پیمبر گفت و گفت اوست مهر

باز فرمود او که اندر هر قضا ** مر مسلمان را رضا باید رضا

نه قضای حق بود کفر و نفاق ** گر بدین راضی شوم باشد شقاق 1365

ور نیم راضی بود آن هم زیان ** پس چه چاره باشدم اندر میان

گفتمش این کفر مقضی نه قضاست ** هست آثار قضا این کفر راست

پس قضا را خواجه از مقضی بدان ** تا شکالت دفع گردد در زمان

راضیم در کفر زان رو که قضاست ** نه ازین رو که نزاع و خبث ماست

کفر از روی قضا خود کفر نیست ** حق را کافر مخوان اینجا مه‌ایست 1370