او در آمد گفت استا را سلام ** خیر باشد رنگ رویت زردفام

او در آمد گفت استا را سلام ** خیر باشد رنگ رویت زردفام 1550

گفت استا نیست رنجی مر مرا ** تو برو بنشین مگو یاوه هلا

نفی کرد اما غبار وهم بد ** اندکی اندر دلش ناگاه زد

اندر آمد دیگری گفت این چنین ** اندکی آن وهم افزون شد بدین

همچنین تا وهم او قوت گرفت ** ماند اندر حال خود بس در شگفت

بیمار شدن فرعون هم به وهم از تعظیم خلقان

سجده‌ی خلق از زن و از طفل و مرد ** زد دل فرعون را رنجور کرد 1555

گفتن هریک خداوند و ملک ** آنچنان کردش ز وهمی منهتک

که به دعوی الهی شد دلیر ** اژدها گشت و نمی‌شد هیچ سیر

عقل جزوی آفتش وهمست و ظن ** زانک در ظلمات شد او را وطن

بر زمین گر نیم گز راهی بود ** آدمی بی وهم آمن می‌رود