بر سر شاخی مرودی چند دید ** باز صبری کرد و خود را وا کشید

باد آمد شاخ را سر زیر کرد ** طبع را بر خوردن آن چیر کرد

جوع و ضعف و قوت جذب و قضا ** کرد زاهد را ز نذرش بی‌وفا 1675

چونک از امرودبن میوه سکست ** گشت اندر نذر وعهد خویش سست

هم درآن دم گوشمال حق رسید ** چشم او بگشاد و گوش او کشید

متهم کردن آن شیخ را با دزدان وبریدن دستش را

بیست از دزدان بدند آنجا و بیش ** بخش می‌کردند مسروقات خویش

شحنه را غماز آگه کرده بود ** مردم شحنه بر افتادند زود

هم بدان‌جا پای چپ و دست راست ** جمله را ببرید و غوغایی بخاست 1680

دست زاهد هم بریده شد غلط ** پاش را می‌خواست هم کردن سقط

در زمان آمد سواری بس گزین ** بانگ بر زد بر عوان کای سگ ببین