ماز مرگ و هجر فرزندان تو ** نوحه می‌داریم با پشت دوتو

تو نمی‌گریی نمی‌زاری چرا ** یا که رحمت نیست در دل ای کیا

چون ترا رحمی نباشد در درون ** پس چه اومیدست‌مان از تو کنون

ما به ا اومید تویم ای پیشوا ** که بسنگذاری تو مارا در فنا

چون بیارایند روز حشر تخت ** خود شفیع ما توی آن روز سخت 1780

درچنان روز و شب بی‌زینهار ** ما به اکرام تویم اومیدوار

دست ما و دامن تست آن زمان ** که نماند هیچ مجرم را امان

گفت پیغامبر که روز رستخیز ** کی گذارم مجرمان را اشک‌ریز

من شفیع عاصیان باشم بجان ** تا رهانمشان ز اشکنجه‌ی گران

عاصیان واهل کبایر را بجهد ** وا رهانم از عتاب نقض عهد 1785