این سگان را هم در آن اندیشه دار ** که نباشند از خلایق سنگسار

زان بیاورد اولیا را بر زمین ** تا کندشان رحمة للعالمین

خلق را خواند سوی درگاه خاص ** حق را خواند که وافر کن خلاص 1805

جهد بنماید ازین سو بهر پند ** چون نشد گوید خدایا در مبند

رحمت جزوی بود مر عام را ** رحمت کلی بود همام را

رحمت جزوش قرین گشته بکل ** رحمت دریا بود هادی سبل

رحمت جزوی بکل پیوسته شو ** رحمت کل را تو هادی بین و رو

تا که جزوست او نداند راه بحر ** هر غدیری را کند ز اشباه بحر 1810

چون نداند راه یم کی ره برد ** سوی دریا خلق را چون آورد

متصل گردد به بحر آنگاه او ** ره برد تا بحر همچون سیل و جو