-
گفت موسی من ندارم آن دهان ** گفت ما را از دهان غیر خوان
- Moses said, “I have not such a mouth.” God said, “Call unto Me by the mouth of others.”
-
از دهان غیر کی کردی گناه ** از دهان غیر بر خوان کای اله
- When didst thou sin by the mouth of others? Invoke (God) by the mouth of others, crying, “O God!”
-
آنچنان کن که دهانها مر ترا ** در شب و در روزها آرد دعا
- Act in such wise that (their) mouths may pray for thee in the nights and days.
-
از دهانی که نکردستی گناه ** و آن دهان غیر باشد عذر خواه
- Ask pardon by a mouth with which thou hast committed no sin—and that will be the mouth of others—
-
یا دهان خویشتن را پاک کن ** روح خود را چابک و چالاک کن 185
- Or (else) make thine own mouth pure, make thy spirit alert and nimble.
-
ذکر حق پاکست چون پاکی رسید ** رخت بر بندد برون آید پلید
- Praise of God is pure: when purity has come, defilement packs and goes out.
-
میگریزد ضدها از ضدها ** شب گریزد چون بر افروزد ضیا
- Contraries flee from contraries: night flees when the light (of dawn) shines forth.
-
چون در آید نام پاک اندر دهان ** نه پلیدی ماند و نه اندهان
- When the pure (holy) Name comes into the mouth, neither impurity remains nor (any) sorrows.
-
بیان آنک الله گفتن نیازمند عین لبیک گفتن حق است
- Showing that the supplicant's invocation of God is essentially the same thing as God's response to him.
-
آن یکی الله میگفتی شبی ** تا که شیرین میشد از ذکرش لبی
- One night a certain man was crying “Allah!” till his lips were growing sweet with praise of Him.
-
گفت شیطان آخر ای بسیارگو ** این همه الله را لبیک کو 190
- The Devil said, “Prithee, O garrulous one, where is the (response) ‘Here am I’ to all this ‘Allah’?