چشم می‌مالم که آن هفت ارسلان ** تا کیانند و چه دارند از جهان

چشم می‌مالم که آن هفت ارسلان ** تا کیانند و چه دارند از جهان 2055

چون به نزدیکی رسیدم من ز راه ** کردم ایشان را سلام از انتباه

قوم گفتندم جواب آن سلام ** ای دقوقی مفخر و تاج کرام

گفتم آخر چون مرا بشناختند ** پیش ازین بر من نظر ننداختند

از ضمیر من بدانستند زود ** یکدگر را بنگریدند از فرود

پاسخم دادند خندان کای عزیز ** این بپوشیدست اکنون بر تو نیز 2060

بر دلی کو در تحیر با خداست ** کی شود پوشیده راز چپ و راست

گفتم ار سوی حقایق بشکفند ** چون ز اسم حرف رسمی واقفند

گفت اگر اسمی شود غیب از ولی ** آن ز استغراق دان نه از جاهلی

بعد از آن گفتند ما را آرزوست ** اقتدا کردن به تو ای پاک دوست