از دهانت نطق فهمت را برد ** گوش چون ریگست فهمت را خورد

همچنین سوراخهای دیگرت ** می‌کشاند آب فهم مضمرت

گر ز دریا آب را بیرون کنی ** بی عوض آن بحر را هامون کنی

بیگهست ار نه بگویم حال را ** مدخل اعواض را و ابدال را 2105

کان عوضها و آن بدلها بحر را ** از کجا آید ز بعد خرجها

صد هزاران جانور زو می‌خورند ** ابرها هم از برونش می‌برند

باز دریا آن عوضها می‌کشد ** از کجا دانند اصحاب رشد

قصه‌ها آغاز کردیم از شتاب ** ماند بی مخلص درون این کتاب

ای ضیاء الحق حسام الدین راد ** که فلک و ارکان چو تو شاهی نزاد 2110

تو بنادر آمدی در جان و دل ** ای دل و جان از قدوم تو خجل