-
از دهانت نطق فهمت را برد ** گوش چون ریگست فهمت را خورد
- Your speech bears away your understanding by (way of) the mouth; your ear is like sand: it drinks (sucks up) your understanding.
-
همچنین سوراخهای دیگرت ** میکشاند آب فهم مضمرت
- Similarly, your other holes (avenues of sense-perception) are drawing (off) the hidden water of your understanding.
-
گر ز دریا آب را بیرون کنی ** بی عوض آن بحر را هامون کنی
- If you expel the water from the sea without (admitting) compensation, you will make the sea a desert.
-
بیگهست ار نه بگویم حال را ** مدخل اعواض را و ابدال را 2105
- ’Tis late; otherwise, I would declare the (true) state of the case (as to) the entrance of compensations and substitutes,
-
کان عوضها و آن بدلها بحر را ** از کجا آید ز بعد خرجها
- (And tell) whence come to the sea those compensations and substitutes after (such) expenditures.
-
صد هزاران جانور زو میخورند ** ابرها هم از برونش میبرند
- Hundreds of thousands of animals drink of it; from outside also the clouds take it (its water) away;
-
باز دریا آن عوضها میکشد ** از کجا دانند اصحاب رشد
- (But) again the sea draws (into itself) those compensations— whence (they come) is known to the righteous.
-
قصهها آغاز کردیم از شتاب ** ماند بی مخلص درون این کتاب
- We began the stories in haste; in this Book (the Mathnawí) they are left without (being brought to) the (final) issue.
-
ای ضیاء الحق حسام الدین راد ** که فلک و ارکان چو تو شاهی نزاد 2110
- O Light of God, noble Husámu’ddín, a king whose like the sky and the elements have never brought to birth,
-
تو بنادر آمدی در جان و دل ** ای دل و جان از قدوم تو خجل
- Seldom hast thou come into (the world of) soul and heart, O thou at whose advent heart and soul are abashed.