قصه‌ها آغاز کردیم از شتاب ** ماند بی مخلص درون این کتاب

ای ضیاء الحق حسام الدین راد ** که فلک و ارکان چو تو شاهی نزاد 2110

تو بنادر آمدی در جان و دل ** ای دل و جان از قدوم تو خجل

چند کردم مدح قوم ما مضی ** قصد من زانها تو بودی ز اقتضا

خانه‌ی خود را شناسد خود دعا ** تو بنام هر که خواهی کن ثنا

بهر کتمان مدیح از نا محل ** حق نهادست این حکایات و مثل

گر چه آن مدح از تو هم آمد خجل ** لیک بپذیرد خدا جهد المقل 2115

حق پذیرد کسره‌ای دارد معاف ** کز دو دیده‌ی کور دو قطره کفاف

مرغ و ماهی داند آن ابهام را ** که ستودم مجمل این خوش‌نام را

تا برو آه حسودان کم وزد ** تا خیالش را به دندان کم گزد