English    Türkçe    فارسی   

3
2150-2159

  • عمر خود را در چه پایان برده‌ای ** قوت و قوت در چه فانی کرده‌ای 2150
  • In what (work) hast thou brought thy life to its end? In what hast thou consumed thy food and strength?

  • گوهر دیده کجا فرسوده‌ای ** پنج حس را در کجا پالوده‌ای
  • Where hast thou dimmed the lustre of thine eye? Where hast thou dissipated thy five senses?

  • چشم و هوش و گوش و گوهرهای عرش ** خرج کردی چه خریدی تو ز فرش
  • Thou hast expended eyes and ears and intellect and the pure celestial substances: what hast thou purchased from the earth?

  • دست و پا دادمت چون بیل و کلند ** من ببخشیدم ز خود آن کی شدند
  • I gave thee hands and feet as spade and mattock (for tilling the soil of good works). When did those become (existent) of themselves?”

  • همچنین پیغامهای دردگین ** صد هزاران آید از حضرت چنین
  • Even so hundreds of thousands of such sorrowful messages come from the Lord.

  • در قیام این کفتها دارد رجوع ** وز خجالت شد دوتا او در رکوع 2155
  • At the time of standing (in prayer) these words return (from God to the worshipper), and from shame he is bent double in the genuflexion.

  • قوت استادن از خجلت نماند ** در رکوع از شرم تسبیحی بخواند
  • From shame the power of standing remains not, and from abashment he recites a litany of glorification while his knees are bowed.

  • باز فرمان می‌رسد بردار سر ** از رکوع و پاسخ حق بر شمر
  • Then comes the (Divine) command, “Lift up thy head from the genuflexion and tell over (what thou hast to say in) answer to God.”

  • سر بر آرد از رکوع آن شرمسار ** باز اندر رو فتد آن خام‌کار
  • The shamefaced one lifts up his head from the genuflexion; then that man whose works are unripe (imperfect) falls on his face.

  • باز فرمان آیدش بردار سر ** از سجود و وا ده از کرده خبر
  • Again the (Divine) command comes to him, “Lift up thy head from the prostration and give an account of thy deeds.”