تا کنون حلم خدا پوشید آن ** آخر از ناشکری آن قلتبان

که عیال خواجه را روزی ندید ** نه بنوروز و نه موسمهای عید

بی‌نوایان را به یک لقمه نجست ** یاد ناورد او ز حقهای نخست

تا کنون از بهر یک گاو این لعین ** می‌زند فرزند او را در زمین 2450

او بخود برداشت پرده از گناه ** ورنه می‌پوشید جرمش را اله

کافر و فاسق درین دور گزند ** پرده خود را بخود بر می‌درند

ظلم مستورست در اسرار جان ** می‌نهد ظالم بپیش مردمان

که ببینیدم که دارم شاخها ** گاو دوزخ را ببینید از ملا

گواهی دادن دست و پا و زبان بر سر ظالم هم در دنیا

پس همینجا دست و پایت در گزند ** بر ضمیر تو گواهی می‌دهند 2455

چون موکل می‌شود برتو ضمیر ** که بگو تو اعتقادت وا مگیر