کان فلان چون شد چه شد حالش چه گشت ** همچنانک جوشد از گلزار کشت

کان فلان چون شد چه شد حالش چه گشت ** همچنانک جوشد از گلزار کشت 2490

جوشش خون باشد آن وا جستها ** خارش دلها و بحث و ماجرا

چونک پیداگشت سر کار او ** معجزه داود شد فاش و دوتو

خلق جمله سر برهنه آمدند ** سر به سجده بر زمینها می‌زدند

ما همه کوران اصلی بوده‌ایم ** از تو ما صد گون عجایب دیده‌ایم

سنگ با تو در سخن آمد شهیر ** کز برای غزو طالوتم بگیر 2495

تو به سه سنگ و فلاخن آمدی ** صد هزاران مرد را بر هم زدی

سنگهایت صدهزاران پاره شد ** هر یکی هر خصم را خون‌خواره شد

آهن اندر دست تو چون موم شد ** چون زره‌سازی ترا معلوم شد

کوهها با تو رسایل شد شکور ** با تو می‌خوانند چون مقری زبور