یک دو میدان در پی عیسی براند ** پس بجد جد عیسی را بخواند

He pushed on in pursuit of Jesus for the distance of one or two fields, and then invoked Jesus with the utmost earnestness,

کز پی مرضات حق یک لحظه بیست ** که مرا اندر گریزت مشکلیست

Saying, “For the sake of pleasing God, stop one moment, for I have a difficulty concerning thy flight.

از کی این سو می‌گریزی ای کریم ** نه پیت شیر و نه خصم و خوف و بیم 2575

From whom art thou fleeing in this direction, O noble one? There is no lion pursuing thee, no enemy, and there is no fear or danger.”

گفت از احمق گریزانم برو ** می‌رهانم خویش را بندم مشو

He said, “I am fleeing from the fool. Begone! I am saving myself. Do not debar me!”

گفت آخر آن مسیحا نه توی ** که شود کور و کر از تو مستوی

“Why,” said he, “art not thou the Messiah by whom the blind and the deaf are restored (to sight and hearing)?”

گفت آری گفت آن شه نیستی ** که فسون غیب را ماویستی

He said, “Yea.” Said the other, “Art not thou the King in whom the spells of the Unseen World have their abode?—

چون بخوانی آن فسون بر مرده‌ای ** برجهد چون شیر صید آورده‌ای

(So that) when thou chantest those spells over a dead man, he springs up (rejoicing) like a lion that has caught his prey.”

گفت آری آن منم گفتا که تو ** نه ز گل مرغان کنی ای خوب‌رو 2580

He said, “Yea, I am he.” Said the other, “Dost not thou make (living) birds out of clay, O beauteous one?”

گفت آری گفت پس ای روح پاک ** هرچه خواهی می‌کنی از کیست باک

He said, “Yea.” Said the other, “Then, O pure Spirit, thou doest whatsoever thou wilt: of whom hast thou fear?

با چنین برهان که باشد در جهان ** که نباشد مر ترا از بندگان

With such (miraculous) evidence, who is there in the world that would not be one of the slaves (devoted) to thee?”