داند او خاصیت هر جوهری ** در بیان جوهر خود چون خری

که همی‌دانم یجوز و لایجوز ** خود ندانی تو یجوزی یا عجوز 2650

این روا و آن ناروا دانی ولیک ** تو روا یا ناروایی بین تو نیک

قیمت هر کاله می‌دانی که چیست ** قیمت خود را ندانی احمقیست

سعدها و نحسها دانسته‌ای ** ننگری سعدی تو یا ناشسته‌ای

جان جمله علمها اینست این ** که بدانی من کیم در یوم دین

آن اصول دین بدانستی ولیک ** بنگر اندر اصل خود گر هست نیک 2655

از اصولینت اصول خویش به ** که بدانی اصل خود ای مرد مه

صفت خرمی شهر اهل سبا و ناشکری ایشان

اصلشان بد بود آن اهل سبا ** می‌رمیدندی ز اسباب لقا

دادشان چندان ضیاع و باغ و راغ ** از چپ و از راست از بهر فراغ