ما چنان پژمرده گشتیم ازعطا ** که نه طاعتمان خوش آید نه خطا

ما چنان پژمرده گشتیم ازعطا ** که نه طاعتمان خوش آید نه خطا 2675

ما نمی‌خواهیم نعمتها و باغ ** ما نمی‌خواهیم اسباب و فراغ

انبیا گفتند در دل علتیست ** که از آن در حق‌شناسی آفتیست

نعمت از وی جملگی علت شود ** طعمه در بیمار کی قوت شود

چند خوش پیش تو آمد ای مصر ** جمله ناخوش گشت و صاف او کدر

تو عدو این خوشیها آمدی ** گشت ناخوش هر چه بر وی کف زدی 2680

هر که اوشد آشنا و یار تو ** شد حقیر و خوار در دیدار تو

هر که او بیگانه باشد با تو هم ** پیش تو او بس مه‌است و محترم

این هم از تاثیر آن بیماریست ** زهر او در جمله جفتان ساریست

دفع آن علت بباید کرد زود ** که شکر با آن حدث خواهد نمود