آشنایی عقل با عقل از صفا ** چون شود هر دم فزون باشد ولا

When from sincerity the friendship of intellect with intellect arises, every moment the devotion is increased;

آشنایی نفس با هر نفس پست ** تو یقین می‌دان که دم دم کمترست 2690

(But) know for sure, the friendship of the carnal soul with any base carnal soul is momently diminished,

زانک نفسش گرد علت می‌تند ** معرفت را زود فاسد می‌کند

Because his carnal soul hovers round disease and soon corrupts the (friendly) acquaintance.

گر نخواهی دوست را فردا نفیر ** دوستی با عاقل و با عقل گیر

If thou dost not wish thy friend to be averse (to thee) on the morrow, take (choose) friendship with the intelligent and with the intellect.

از سموم نفس چون با علتی ** هر چه گیری تو مرض را آلتی

Inasmuch as thou art sick from the simoom of the carnal soul, whatever thou mayst take thou art the instrument for (infecting it with) disease.

گر بگیری گوهری سنگی شود ** ور بگیری مهر دل جنگی شود

If thou take a jewel, it becomes a (common) stone; and if thou take kindness of heart, it becomes a hatred;

ور بگیری نکته‌ی بکری لطیف ** بعد درکت گشت بی‌ذوق و کثیف 2695

And if thou take a fine original saying, after thy apprehension (of it) it has become tasteless and gross—

که من این را بس شنیدم کهنه شد ** چیز دیگر گو بجز آن ای عضد

‘I have heard this many a time; it has become old: tell something else besides this, O trusty friend.’

چیز دیگر تازه و نو گفته گیر ** باز فردا زان شوی سیر و نفیر

Suppose that something else fresh and new has been said, again to-morrow thou art surfeited with it and averse.

دفع علت کن چو علت خو شود ** هرحدیثی کهنه پیشت نو شود

Remove the disease: when the disease is eradicated, every old tale will become new to thee,