آنک می‌گفتی که کو اینک ببین ** دشت می‌دیدی نمی‌دیدی کمین

O thou who saidst “Where?” look and see! Thou sawest the plain, (but) thou didst not see the ambush.

بی کمین و دام و صیاد ای عیار ** دنبه کی باشد میان کشت‌زار

Without ambush and snare and hunter, O cunning one, how should there be a sheep's tail (laid in a trap) amidst the cornfield?

آنک گستاخ آمدند اندر زمین ** استخوان و کله‌هاشان را ببین

They that came along boldly on the earth—see their bones and skulls!

چون به گورستان روی ای مرتضا ** استخوانشان را بپرس از ما مضی

When you go to the graveyard, O you with whom God is pleased, ask their bones concerning that which is past,

تا بظاهر بینی آن مستان کور ** چون فرو رفتند در چاه غرور 275

That you may see clearly how those blind intoxicated men went down into the pit of delusion.

چشم اگر داری تو کورانه میا ** ور نداری چشم دست آور عصا

If you have eyes, do not walk blindly; and if you have not eyes, take a staff in your hand.

آن عصای حزم و استدلال را ** چون نداری دید می‌کن پیشوا

When you have not the staff of prudence and judgement, make the (seer's) eye your leader;

ور عصای حزم و استدلال نیست ** بی عصاکش بر سر هر ره مه‌ایست

And if there is no staff of prudence and judgement, do not stand on every road without a guide.

گام زان سان نه که نابینا نهد ** تا که پا از چاه و از سگ وا رهد

Step in the same fashion as a blind man steps, in order that your foot may escape from the pit and the dog.

لرز لرزان و بترس و احتیاط ** می‌نهد پا تا نیفتد در خباط 280

He (the blind man) plants his foot tremblingly and with fear and precaution, so that he may not fall into derangement.