-
گرد سر گردان بود آن دم مار ** لایقاند و درخورند آن هر دو یار 2770
- That serpent's tail is circling around the head: both those friends are fit and suited (to each other).
-
آنچنان گوید حکیم غزنوی ** در الهینامه گر خوش بشنوی
- So says the Sage of Ghazna in the Iláhí-náma, if thou wilt hearken well—
-
کم فضولی کن تو در حکم قدر ** درخور آمد شخص خر با گوش خر
- “Do not behave as a (presumptuous) meddler in the decree of (Divine) fore-ordainment: the ass's shape is suited to the ass's ear.”
-
شد مناسب عضوها و ابدانها ** شد مناسب وصفها با جانها
- Limbs and bodies are congruous; qualities are congruous with souls.
-
وصف هر جانی تناسب باشدش ** بی گمان با جان که حق بتراشدش
- Unquestionably the quality of every soul has congruity with the soul; for God fashions it (accordingly).
-
چون صفت با جان قرین کردست او ** پس مناسب دانش همچون چشم و رو 2775
- Inasmuch as He hath joined the quality to the soul, know that it (the quality) is congruous, like eyes and face.
-
شد مناسب وصفها در خوب و زشت ** شد مناسب حرفها که حق نبشت
- The (good and evil) qualities are congruous in the good and evil (souls): congruous are the letters that God hath written.
-
دیده و دل هست بین اصبعین ** چون قلم در دست کاتب ای حسین
- The eye and the heart are between two fingers like a pen in the hand of the writer, O Husayn.
-
اصبع لطفست و قهر و در میان ** کلک دل با قبض و بسطی زین بنان
- (These) are the fingers of Grace and Wrath, and between them the pen, the heart, is in a state of distress or ease (caused) by these fingers.
-
ای قلم بنگر گر اجلالیستی ** که میان اصبعین کیستی
- O pen, if thou art one that (duly) magnifies (God), consider whose two fingers thou art between.