-
شکر آن نعمت که‌تان آزاد کرد ** نعمت حق را بباید یاد کرد
- In thanksgiving for the bounty shown in setting you free, it behoves you to commemorate the bounty of God.
-
چند اندر رنجها و در بلا ** گفتی از دامم رها ده ای خدا
- How oft in sorrows and in tribulation have you cried, “O God, deliver me from the snare,
-
تا چنین خدمت کنم احسان کنم ** خاک اندر دیده‌ی شیطان زنم
- That I may do suchlike service (to Thee) and practise beneficence and throw dust in the eyes of the Devil!”
-
حکایت نذر کردن سگان هر زمستان کی این تابستان چون بیاید خانه سازیم از بهر زمستان را
- Story of the vow made by the dogs every winter that when next summer comes they will build a house for the winter.
-
سگ زمستان جمع گردد استخوانش ** زخم سرما خرد گرداند چنانش 2885
- In winter the bones of the dog are drawn together: the blows of the frost make him so small
-
کو بگوید کین قدر تن که منم ** خانه‌ای از سنگ باید کردنم
- That he says, “Having such a little body, I must build a stone house.
-
چونک تابستان بیاید من بچنگ ** بهر سرما خانه‌ای سازم ز سنگ
- When summer comes, I will build with my claws a stone house against the cold.”
-
چونک تابستان بیاید از گشاد ** استخوانها پهن گردد پوست شاد
- (But) when summer comes, his bones expand from the relief (which he feels), and his skin grows sleek,
-
گوید او چون زفت بیند خویش را ** در کدامین خانه گنجم ای کیا
- And, when he sees himself stout, he says, “In what house should I find room, O noble sir?”
-
زفت گردد پا کشد در سایه‌ای ** کاهلی سیری غری خودرایه‌ای 2890
- He grows stout and slinks into a shady place—a lazy, full-fed, cowardly, self-opinionated (creature)!
-
گویدش دل خانه‌ای ساز ای عمو ** گوید او در خانه کی گنجم بگو
- His heart (conscience) says to him, “Build a house, O uncle!” He says, “How shall I find room in the house? Tell (me that).”