قفل زفتست و گشاینده خدا ** دست در تسلیم زن واندر رضا

ذره ذره گر شود مفتاحها ** این گشایش نیست جز از کبریا

چون فراموشت شود تدبیر خویش ** یابی آن بخت جوان از پیر خویش 3075

چون فراموش خودی یادت کنند ** بنده گشتی آنگه آزادت کنند

نومید شدن انبیا از قبول و پذیرای منکران قوله حتی اذا استیاس الرسل

انبیا گفتند با خاطر که چند ** می‌دهیم این را و آن را وعظ و پند

چند کوبیم آهن سردی ز غی ** در دمیدن در قفض هین تا بکی

جنبش خلق از قضا و وعده است ** تیزی دندان ز سوز معده است

نفس اول راند بر نفس دوم ** ماهی از سر گنده باشد نه ز دم 3080

لیک هم می‌دان و خر می‌ران چو تیر ** چونک بلغ گفت حق شد ناگزیر

تو نمی‌دانی کزین دو کیستی ** جهد کن چندانک بینی چیستی