-
دانهی گندم توانی خورد و من ** عاجزم در دانه خوردن در وطن
- You can eat a grain of corn, while I am unable to eat grains in my abode.
-
گندم و جو را و باقی حبوب ** میتوانی خورد و من نه ای طروب
- You can eat corn and barley and the rest of the grains, while I cannot, O jubilant one.
-
این لب نانی که قسم ماست نان ** میربایی این قدر را از سگان 3310
- This crust of bread, the bread which is our portion—you are taking away from the dogs such a (small) quantity (of food) as this!”
-
جواب خروس سگ را
- The cock's answer to the dog.
-
پس خروسش گفت تن زن غم مخور ** که خدا بدهد عوض زینت دگر
- Then the cock said to him, “Be silent, do not grieve, for God will give you something else instead of this.
-
اسپ این خواجه سقط خواهد شدن ** روز فردا سیر خور کم کن حزن
- The horse of this Khwája is about to die: to-morrow eat your fill and be not sorrowful.
-
مر سگان را عید باشد مرگ اسپ ** روزی وافر بود بی جهد و کسپ
- The horse's death will be a feast-day for the dogs: there will be abundant provender without toil or earning.”
-
اسپ را بفروخت چون بشنید مرد ** پیش سگ شد آن خروسش رویزرد
- When the man heard (this speech), he sold the horse. That cock of his was disgraced in the eyes of the dog.
-
روز دیگر همچنان نان را ربود ** آن خروس و سگ برو لب بر گشود 3315
- Next day the cock carried off the bread in the same fashion (as before), and the dog opened his lips at him,
-
کای خروس عشوهده چند این دروغ ** ظالمی و کاذبی و بی فروغ
- Saying, “O beguiling cock, how long (will you tell) these lies? You are unrighteous and false and without lustre.
-
اسپ کش گفتی سقط گردد کجاست ** کور اخترگوی و محرومی ز راست
- Where is the horse that you said would die? You are (like) a blind man who tells of the stars and you are deprived of truth.”