-
حفظ کردم من نکردم ردتان ** در وجود جد جد جدتان
- I protected you, I did not spurn you, in the bodies of the ancestors of the ancestors of your ancestors.
-
چون شدی سر پشت پایت چون زنم ** کارگاه خویش ضایع چون کنم
- Now that you have come to the head, how should I smite the sole of your foot? How should I let My workshop go to waste?
-
چون فدای بی‌وفایان می‌شوی ** از گمان بد بدان سو می‌روی
- How are you becoming devoted to the unfaithful and going in that direction from ill thoughts (of Me)?
-
من ز سهو و بی‌وفاییها بری ** سوی من آیی گمان بد بری
- I am clear of negligence and infidelities, (yet) you come to Me and think evil.
-
این گمان بد بر آنجا بر که تو ** می‌شوی در پیش همچون خود دوتو 340
- Think this evil thought against the place where you cringe before one like yourself.
-
بس گرفتی یار و همراهان زفت ** گر ترا پرسم که کو گویی که زفت
- You got many powerful friends and companions: if I ask you, ‘Where (is so and- so)?’ you will say, ‘He is gone.’
-
یار نیکت رفت بر چرخ برین ** یار فسقت رفت در قعر زمین
- Your good friend is gone up to the highest Heaven, your wicked friend is gone to the bottom of the earth.
-
تو بماندی در میانه آنچنان ** بی‌مدد چون آتشی از کاروان
- You are left in the middle (between them) so helpless (as you are), like a fire (left behind) from a caravan.”
-
دامن او گیر ای یار دلیر ** کو منزه باشد از بالا و زیر
- O valiant friend, lay hold of the skirt of Him who is exempt from “above” and “below.”
-
نه چو عیسی سوی گردون بر شود ** نه چو قارون در زمین اندر رود 345
- Neither doth He ascend to Heaven, like Jesus, nor go (down) into the earth, like Qárún (Korah).