خلق پرسیدند کای عم رسول ** ای هزبر صف‌شکن شاه فحول

The people asked him, saying, “O uncle of the Prophet, O Lion that breakest the ranks (of the foemen), O prince of the champions,

نه تو لا تلقوا بایدیکم الی ** تهلکه خواندی ز پیغام خدا

Hast not thou read in the Message of God (theQur’án) ‘Do not cast yourselves with your own hands into destruction’?

پس چرا تو خویش را در تهلکه ** می در اندازی چنین در معرکه

Then why art thou casting thyself thus into destruction on the field of battle?

چون جوان بودی و زفت و سخت‌زه ** تو نمی‌رفتی سوی صف بی زره

When thou wert young and robust and strongly-knit, thou didst not go into the battle-line without a coat of mail.

چون شدی پیر و ضعیف و منحنی ** پرده‌های لا ابالی می‌زنی 3425

Now that thou hast become old and infirm and bent, thou art knocking at the curtains (doors) of recklessness,

لا ابالی‌وار با تیغ و سنان ** می‌نمایی دار و گیر و امتحان

And with sword and spear, like one who recks of naught, thou art grappling and struggling and making trial (of thyself).

تیغ حرمت می‌ندارد پیر را ** کی بود تمییز تیغ و تیر را

The sword hath no respect for the old: how should sword and arrow possess discernment?”

زین نسق غمخوارگان بی‌خبر ** پند می‌دادند او را از غیر

In this manner were the ignorant sympathisers giving him counsel zealously.

جواب حمزه مر خلق را

The reply of Hamza to the people.

گفت حمزه چونک بودم من جوان ** مرگ می‌دیدم وداع این جهان

Hamza said, “When I was young, I used to regard farewell to this world as death.

سوی مردن کس برغبت کی رود ** پیش اژدرها برهنه کی شود 3430

How should any one go to death eagerly? How should he come naked (unarmed) to meet the dragon?