تا ادبهاشان بجاگه ناوری ** از رسالتشان چگونه بر خوری
Until you perform the observances due to them, how will you gain profit from their message?
کی رسانند آن امانت را بتو ** تا نباشی پیششان راکع دوتو
How will they deliver that deposit to you till you are bowed double before them?
هر ادبشان کی همی‌آید پسند ** کامدند ایشان ز ایوان بلند
How is every (kind of) observance acceptable to them?—for they have come from the Sublime Palace.
نه گدایانند کز هر خدمتی ** از تو دارند ای مزور منتی3610
They are not beggars, that they should be grateful to you, O impostor, for every service.
لیک با بی‌رغبتیها ای ضمیر ** صدقه‌ی سلطان بیفشان وا مگیر
But, O (thou who art the) inmost consciousness (of God), notwithstanding (their) lack of desire (to hear thy message), scatter the (Divine) Sultan's charity: do not withhold it!
اسپ خود را ای رسول آسمان ** در ملولان منگر و اندر جهان
O heavenly Messenger, do not regard the disgusted ones and let thy horse bound onward!
فرخ آن ترکی که استیزه نهد ** اسپش اندر خندق آتش جهد
Blest is the Turcoman who lays contention aside and whose horse gallops into the moat of fire—
گرم گرداند فرس را آنچنان ** که کند آهنگ اوج آسمان
(Who) makes his horse so hot (in the race) that it seeks to mount to the zenith of the sky;
چشم را از غیر و غیرت دوخته ** همچو آتش خشک و تر را سوخته3615
(Who) has shut his eyes to other (than God) and to jealousy; (who), like fire, has consumed (both) dry and wet.
گر پشیمانی برو عیبی کند ** آتش اول در پشیمانی زند
If repentance find fault with him, he first sets fire to repentance.