تا بداند کودک آن را از مثال ** گر نداند ماهیت یا عین حال

تا بداند کودک آن را از مثال ** گر نداند ماهیت یا عین حال 3640

In order that the child might know it by comparison, though he does not know the quiddity or essence of the matter.

پس اگر گویی بدانم دور نیست ** ور ندانم گفت کذب و زور نیست

Therefore, if you say “I know,” ’tis not far (from the truth); and if you say, “I do not know,” ’tis not a lie and a falsehood.

گر کسی گوید که دانی نوح را ** آن رسول حق و نور روح را

If some one say (to you), “Do you know Noah, the Messenger of God and the Light of the spirit?”—

گر بگویی چون ندانم کان قمر ** هست از خورشید و مه مشهورتر

And if you reply, “How should not I know (him)? for that (spiritual) Moon is more celebrated than the sun and moon:

کودکان خرد در کتابها ** و آن امامان جمله در محرابها

The little children at school and all the Imáms in the mosques

نام او خوانند در قرآن صریح ** قصه‌اش گویند از ماضی فصیح 3645

Recite his name distinctly in the Qur’án and tell plainly his story (as it has come down) from the past”—

راست‌گو دانیش تو از روی وصف ** گرچه ماهیت نشد از نوح کشف

You, veracious man, know him by way of description, though the quiddity of Noah has not been revealed (to you).

ور بگویی من چه دانم نوح را ** همچو اویی داند او را ای فتی

And if you reply, “How should I know Noah? (Only) one like him can know him, O youth.

مور لنگم من چه دانم فیل را ** پشه‌ای کی داند اسرافیل را

I am a lame ant. How should I know the elephant? How should a gnat know Isráfíl?”—

این سخن هم راستست از روی آن ** که بماهیت ندانیش ای فلان

This saying (answer) is also true in regard to the fact that you do not know him in his quiddity, O so-and-so.