گر بگویم از فراق چون شرار ** تا قیامت یک بود از صد هزار

گر بگویم از فراق چون شرار ** تا قیامت یک بود از صد هزار 3695

پس ز شرح سوز او کم زن نفس ** رب سلم رب سلم گوی و بس

هرچه از وی شاد گردی در جهان ** از فراق او بیندیش آن زمان

زانچ گشتی شاد بس کس شاد شد ** آخر از وی جست و همچون باد شد

از تو هم بجهد تو دل بر وی منه ** پیش از آن کو بجهد از وی تو بجه

پیدا شدن روح القدس بصورت آدمی بر مریم بوقت برهنگی و غسل کردن و پناه گرفتن بحق تعالی

همچو مریم گوی پیش از فوت ملک ** نقش را کالعوذ بالرحمن منک 3700

دید مریم صورتی بس جان‌فزا ** جان‌فزایی دلربایی در خلا

پیش او بر رست از روی زمین ** چون مه وخورشید آن روح الامین

از زمین بر رست خوبی بی‌نقاب ** آنچنان کز شرق روید آفتاب

لرزه بر اعضای مریم اوفتاد ** کو برهنه بود و ترسید از فساد