گفت ای ناصح خمش کن چند چند ** پند کم ده زانک بس سختست بند

گفت ای ناصح خمش کن چند چند ** پند کم ده زانک بس سختست بند 3830

He said, “O counsellor, be silent! How long, how long (wilt thou chide)? Do not give advice, for the bonds (on me) are very grievous.

سخت‌تر شد بند من از پند تو ** عشق را نشناخت دانشمند تو

My bonds are more grievous than thy advice: thy doctor (who taught thee) was not acquainted with love.

آن طرف که عشق می‌افزود درد ** بوحنیفه و شافعی درسی نکرد

In that quarter where love was increasing (my) pain, Bú Hanífa and Sháfi‘í gave no instruction.

تو مکن تهدید از کشتن که من ** تشنه‌ی زارم به خون خویشتن

Do not thou threaten me with being killed, for I thirst lamentably for mine own blood.”

عاشقان را هر زمانی مردنیست ** مردن عشاق خود یک نوع نیست

For lovers, there is a dying at every moment: verily, the dying of lovers is not of one sort.

او دو صد جان دارد از جان هدی ** وآن دوصد را می‌کند هر دم فدی 3835

He (the lover) hath two hundred souls (lives) from the Soul of Guidance, and those two hundred he is sacrificing at every instant.

هر یکی جان را ستاند ده بها ** از نبی خوان عشرة امثالها

For each soul (life) he receives ten as its price: read from the Qur’án “ten like unto them.”

گر بریزد خون من آن دوست‌رو ** پای‌کوبان جان برافشانم برو

If that One of friendly countenance shed my blood, dancing (in triumph) I will strew (lavish) my soul (life) upon Him.

آزمودم مرگ من در زندگیست ** چون رهم زین زندگی پایندگیست

I have tried it: my death is (consists) in life: when I escape from this life, ’tis to endure for ever.

اقتلونی اقتلونی یا ثقات ** ان فی قتلی حیاتا فی حیات

“Kill me, kill me, O trusty friends! Lo, in my being killed is life on life.”