آنچ زد بر سرو و قدش راست کرد ** و آنچ از وی نرگس و نسرین بخورد

آنچ زد بر سرو و قدش راست کرد ** و آنچ از وی نرگس و نسرین بخورد 4130

آنچ نی را کرد شیرین جان و دل ** و آنچ خاکی یافت ازو نقش چگل

آنچ ابرو را چنان طرار ساخت ** چهره را گلگونه و گلنار ساخت

مر زبان را داد صد افسون‌گری ** وانک کان را داد زر جعفری

چون در زرادخانه باز شد ** غمزه‌های چشم تیرانداز شد

بر دلم زد تیر و سوداییم کرد ** عاشق شکر و شکرخاییم کرد 4135

عاشق آنم که هر آن آن اوست ** عقل و جان جاندار یک مرجان اوست

من نلافم ور بلافم همچو آب ** نیست در آتش‌کشی‌ام اضطراب

چون بدزدم چون حفیظ مخزن اوست ** چون نباشم سخت‌رو پشت من اوست

هر که از خورشید باشد پشت گرم ** سخت رو باشد نه بیم او را نه شرم