گر زند بانگی ز قهر او بر رمه ** دان ز مهرست آن که دارد بر همه

If he cry out in wrath against the flock, know ’tis from the love which he hath for them all.

هر زمان گوید به گوشم بخت نو ** که ترا غمگین کنم غمگین مشو

(My) new Fortune says (whispers) into my ear every moment, ‘I will make thee sorrowful, (but) be not sorrowful (on that account).

من ترا غمگین و گریان زان کنم ** تا کت از چشم بدان پنهان کنم 4150

I will make thee sorrowful and weeping, to the end that I may hide thee from the eyes of the wicked.

تلخ گردانم ز غمها خوی تو ** تا بگردد چشم بد از روی تو

I will cause thy temper to be soured with sorrows, in order that the evil eye may be averted from thy face.

نه تو صیادی و جویای منی ** بنده و افکنده‌ی رای منی

Thou art not (really) a hunter and seeker of Me; (nay), thou art My slave and prostrate before My providence.

حیله اندیشی که در من در رسی ** در فراق و جستن من بی‌کسی

Thou art thinking of devices whereby thou mayst attain unto Me: (both) in quitting and in seeking Me thou art helpless.

چاره می‌جوید پی من درد تو ** می‌شنودم دوش آه سرد تو

Thy anguish is seeking a means for (attaining unto) Me: I was hearkening yestereve to thy heavy sighs.

من توانم هم که بی این انتظار ** ره دهم بنمایمت راه گذار 4155

I am even able, without this waiting, to give (thee) access and show unto thee the way of passage,

تا ازین گرداب دوران وا رهی ** بر سر گنج وصالم پا نهی

That thou mayst be delivered from this whirlpool of Time and mayst set thy foot upon the treasure of union with Me;

لیک شیرینی و لذات مقر ** هست بر اندازه‌ی رنج سفر

But the sweetness and delights of the resting-place are in proportion to the pain of the journey.