پیش خلق ایشان فراز صد که‌اند ** گام خود بر چرخ هفتم می‌نهند

پس چرا پنهان شود که‌جو بود ** کو ز صد دریا و که زان سو بود

حاجتش نبود به سوی که گریخت ** کز پیش کره‌ی فلک صد نعل ریخت

چرخ گردید و ندید او گرد جان ** تعزیت‌جامه بپوشید آسمان

گر به ظاهر آن پری پنهان بود ** آدمی پنهان‌تر از پریان بود 4255

نزد عاقل زان پری که مضمرست ** آدمی صد بار خود پنهان‌ترست

آدمی نزدیک عاقل چون خفیست ** چون بود آدم که در غیب او صفیست

تشبیه صورت اولیا و صورت کلام اولیا به صورت عصای موسی و صورت افسون عیسی علیهما السلام

آدمی همچون عصای موسی‌است ** آدمی همچون فسون عیسی‌است

در کف حق بهر داد و بهر زین ** قلب مومن هست بین اصبعین

ظاهرش چوبی ولیکن پیش او ** کون یک لقمه چو بگشاید گلو 4260