-
تو مبین ز افسونش آن لهجات پست ** آن نگر که مرده بر جست و نشست
- In his incantation do not regard the petty words: consider that the dead sprang up and sat down.
-
تو مبین مر آن عصا را سهل یافت ** آن ببین که بحر خضرا را شکافت
- In (the case of) that rod, do not regard the easy getting (of it): regard the fact that it cleft the green sea.
-
تو ز دوری دیدهای چتر سیاه ** یک قدم فا پیش نه بنگر سپاه
- You have seen from afar the black canopy: take a step forward and behold the army!
-
تو ز دوری مینبینی جز که گرد ** اندکی پیش آ ببین در گرد مرد 4265
- From afar you see nothing but the dust: advance a little and see the man in the dust.
-
دیدهها را گرد او روشن کند ** کوهها را مردی او بر کند
- His dust makes eyes bright; his manliness uproots mountains.
-
چون بر آمد موسی از اقصای دشت ** کوه طور از مقدمش رقاص گشت
- When Moses came up from the remotest part of the desert, at his advent Mount Sinai began to dance.
-
تفسیر یا جبال اوبی معه والطیر
- Commentary on (the text), O ye mountains, repeat (the praise of God) in accord with him, and the birds (likewise).
-
روی داود از فرش تابان شده ** کوهها اندر پیش نالان شده
- The face of David shone with His glory: the mountains sang plaintively after him.
-
کوه با داود گشته همرهی ** هردو مطرب مست در عشق شهی
- The mountain became an accompanist to David: both the minstrels (were) drunken in love for a King.
-
یا جبال اوبی امر آمده ** هر دو همآواز و همپرده شده 4270
- Came the (Divine) command, “O ye mountains, repeat (the praise of God)”: both joined their voices and kept the tune together.
-
گفت داودا تو هجرت دیدهای ** بهر من از همدمان ببریدهای
- He (God) said, “O David, thou hast suffered separation: for My sake thou hast parted from thine intimates.”