باز را گویند رو رو باز گرد ** از سر ما دست دار ای پای‌مرد

باز را گویند رو رو باز گرد ** از سر ما دست دار ای پای‌مرد 435

ما بری از دعوتت دعوت ترا ** ما ننوشیم این دم تو کافرا

حصن ما را قند و قندستان ترا ** من نخواهم هدیه‌ات بستان ترا

چونک جان باشد نیاید لوت کم ** چونک لشکر هست کم ناید علم

خواجه‌ی حازم بسی عذر آورید ** بس بهانه کرد با دیو مرید

گفت این دم کارها دارم مهم ** گر بیایم آن نگردد منتظم 440

شاه کار نازکم فرموده است ** ز انتظارم شاه شب نغنوده است

من نیارم ترک امر شاه کرد ** من نتانم شد بر شه روی‌زرد

هر صباح و هر مسا سرهنگ خاص ** می‌رسد از من همی‌جوید مناص

تو روا داری که آیم سوی ده ** تا در ابرو افکند سلطان گره