English    Türkçe    فارسی   

3
4378-4387

  • آه سوزانش سوی گردون شده ** در دل صدر جهان مهر آمده
  • His burning sighs went up to heaven: kindness (for him) came into the heart of the Sadr-i Jahán,

  • گفته با خود در سحرگه کای احد ** حال آن آواره‌ی ما چون بود
  • (Who) said, (communing) with himself at dawn, “O (Thou who art) One, how fareth that distraught wanderer of Ours?

  • او گناهی کرد و ما دیدیم لیک ** رحمت ما را نمی‌دانست نیک 4380
  • He committed a sin, and We saw (it), but he was not well acquainted with Our mercy.

  • خاطر مجرم ز ما ترسان شود ** لیک صد اومید در ترسش بود
  • The sinner’s heart becomes afraid of Us, but in his fear there are a hundred hopes.

  • من بترسانم وقیح یاوه را ** آنک ترسد من چه ترسانم ورا
  • I frighten the impudent man who has lost the (right) way: why should I frighten him who is afraid?

  • بهر دیگ سرد آذر می‌رود ** نه بدان کز جوش از سر می‌رود
  • Fire is used for the cold pot, not for that (pot) which is boiling over.

  • آمنان را من بترسانم به علم ** خایفان را ترس بردارم به حلم
  • I frighten the unafraid by (My) knowledge; I take away the fear of the afraid by (My) clemency.

  • پاره‌دوزم پاره در موضع نهم ** هر کسی را شربت اندر خور دهم 4385
  • I am a patcher: I put the patch in (its proper) place; I give drink to every one in due measure.”

  • هست سر مرد چون بیخ درخت ** زان بروید برگهاش از چوب سخت
  • A man’s inmost consciousness is like the root of a tree; hence his leaves grow from the hard wood.

  • درخور آن بیخ رسته برگها ** در درخت و در نفوس و در نهی
  • The leaves grow according to the root, in the tree and in souls and in minds.