هر صباح و هر مسا سرهنگ خاص ** می‌رسد از من همی‌جوید مناص

تو روا داری که آیم سوی ده ** تا در ابرو افکند سلطان گره

بعد از آن درمان خشمش چون کنم ** زنده خود را زین مگر مدفون کنم 445

زین نمط او صد بهانه باز گفت ** حیله‌ها با حکم حق نفتاد جفت

گر شود ذرات عالم حیله‌پیچ ** با قضای آسمان هیچند هیچ

چون گریزد این زمین از آسمان ** چون کند او خویش را از وی نهان

هرچه آید ز آسمان سوی زمین ** نه مفر دارد نه چاره نه کمین

آتش ار خورشید می‌بارد برو ** او بپیش آتشش بنهاده رو 450

ور همی طوفان کند باران برو ** شهرها را می‌کند ویران برو

او شده تسلیم او ایوب‌وار ** که اسیرم هرچه می‌خواهی ببار