صد عزیمت می‌کنی بهر سفر ** می‌کشاند مر ترا جای دگر

زان بگرداند به هر سو آن لگام ** تا خبر یابد ز فارس اسپ خام

اسپ زیرکسار زان نیکو پیست ** کو همی‌داند که فارس بر ویست

او دلت را بر دو صد سودا ببست ** بی‌مرادت کرد پس دل را شکست

چون شکست او بال آن رای نخست ** چون نشد هستی بال‌اشکن درست 4460

چون قضایش حبل تدبیرت سکست ** چون نشد بر تو قضای آن درست

فسخ عزایم و نقضها جهت با خبر کردن آدمی را از آنک مالک و قاهر اوست و گاه گاه عزم او را فسخ ناکردن و نافذ داشتن تا طمع او را بر عزم کردن دارد تا باز عزمش را بشکند تا تنبیه بر تنبیه بود

عزمها و قصدها در ماجرا ** گاه گاهی راست می‌آید ترا

تا به طمع آن دلت نیت کند ** بار دیگر نیتت را بشکند

ور بکلی بی‌مرادت داشتی ** دل شدی نومید امل کی کاشتی

ور بکاریدی امل از عوریش ** کی شدی پیدا برو مقهوریش 4465