English    Türkçe    فارسی   

3
449-458

  • هرچه آید ز آسمان سوی زمین ** نه مفر دارد نه چاره نه کمین
  • Whatsoever may come from Heaven to the earth, it (the earth) has no refuge or device or hiding-place.
  • آتش ار خورشید می‌بارد برو ** او بپیش آتشش بنهاده رو 450
  • Is fire from the sun raining upon it, it has laid its face (low) before his fire;
  • ور همی طوفان کند باران برو ** شهرها را می‌کند ویران برو
  • And if the rain is making a flood upon it and devastating the cities upon it,
  • او شده تسلیم او ایوب‌وار ** که اسیرم هرچه می‌خواهی ببار
  • It (the earth) has become resigned to it (Heaven), like Job, saying, “I am captive: bring (on me) whatever thou wilt.”
  • ای که جزو این زمینی سر مکش ** چونک بینی حکم یزدان در مکش
  • O thou who art a part of this earth, do not lift up thy head (in rebellion); when thou seest the decree of God, do not withdraw (from it disobediently).
  • چون خلقناکم شنودی من تراب ** خاک باشی جست از تو رو متاب
  • Since thou hast heard “We created thee of dust,” (know that) He (God) hath required thee to be (humble and submissive as) dust: do not avert thy face (from Him).
  • بین که اندر خاک تخمی کاشتم ** کرد خاکی و منش افراشتم 455
  • (God saith), “Mark how I have sown a seed in the earth: thou art dust of the earth, and I have raised it aloft.
  • حمله‌ی دیگر تو خاکی پیشه گیر ** تا کنم بر جمله میرانت امیر
  • Do thou once more adopt the practice of earthiness (self-abasement), that I may make thee prince over all princes.”
  • آب از بالا به پستی در رود ** آنگه از پستی به بالا بر رود
  • Water goes from above to below; then from below it goes up above.
  • گندم از بالا بزیر خاک شد ** بعد از آن او خوشه و چالاک شد
  • The wheat went beneath the earth from above; afterwards it became ears of corn and sprang up quickly.