اولا بشنو که چون ماندم ز شست ** اول و آخر ز پیش من بجست

ثانیا بشنو تو ای صدر ودود ** که بسی جستم ترا ثانی نبود

ثالثا تا از تو بیرون رفته‌ام ** گوییا ثالث ثلاثه گفته‌ام 4705

رابعا چون سوخت ما را مزرعه ** می ندانم خامسه از رابعه

هر کجا یابی تو خون بر خاکها ** پی بری باشد یقین از چشم ما

گفت من رعدست و این بانگ و حنین ** ز ابر خواهد تا ببارد بر زمین

من میان گفت و گریه می‌تنم ** یا بگریم یا بگویم چون کنم

گر بگویم فوت می‌گردد بکا ** ور نگویم چون کنم شکر و ثنا 4710

می‌فتد از دیده خون دل شها ** بین چه افتادست از دیده مرا

این بگفت و گریه در شد آن نحیف ** که برو بگریست هم دون هم شریف