-
هر چه گویی ای دم هستی از آن ** پرده‌ی دیگر برو بستی بدان
- O breath of (phenomenal) existence, whatsoever words thou mayest utter, know that thereby thou hast bound another veil upon it (the mystery).
-
آفت ادراک آن قالست و حال ** خون بخون شستن محالست و محال
- That utterance and (that) state (of existence) are the bane of (spiritual) perception: to wash away blood with blood is absurd, absurd.
-
من چو با سوداییانش محرمم ** روز و شب اندر قفص در می‌دمم
- Since I am familiar with His frenzied ones, day and night I am breathing forth (the secrets of Love) in the cage (of phenomenal existence).
-
سخت مست و بی‌خود و آشفته‌ای ** دوش ای جان بر چه پهلو خفته‌ای
- Thou art mightily drunken and senseless and distraught: yesternight on which side hast thou slept, O (my) soul?
-
هان و هان هش دار بر ناری دمی ** اولا بر جه طلب کن محرمی 4730
- Beware, beware! Take heed lest thou utter a breath! First spring up and seek a trusted friend.
-
عاشق و مستی و بگشاده زبان ** الله الله اشتری بر ناودان
- Thou art a lover and intoxicated, and thy tongue (is) loosed! —God! God! thou art (like) the camel on the water-spout!
-
چون ز راز و ناز او گوید زبان ** یا جمیل الستر خواند آسمان
- When the tongue tells of His mystery and coquetry, Heaven chants (the prayer), “O Thou that art goodly in covering!”
-
ستر چه در پشم و پنبه آذرست ** تا همی‌پوشیش او پیداترست
- What covering (can there be)? The fire is in the wool cotton whilst thou art covering it up, it is (all the) more manifest.
-
چون بکوشم تا سرش پنهان کنم ** سر بر آرد چون علم کاینک منم
- When I endeavour to hide His (Love’s) secret, He lifts up His head, like a banner, saying, “Look, here am I!”
-
رغم انفم گیردم او هر دو گوش ** کای مدمغ چونش می‌پوشی بپوش 4735
- In despite of me He seizes both my ears, saying, “O scatter-brain, how wilt thou cover it Cover it (if thou canst)!”