با لیمان بسته نیکان ز اضطرار ** شیر مرداری خورد از جوع زار

با لیمان بسته نیکان ز اضطرار ** شیر مرداری خورد از جوع زار 610

او همی‌دیدش همی‌کردش سلام ** که فلانم من مرا اینست نام

گفت باشد من چه دانم تو کیی ** یا پلیدی یا قرین پاکیی

گفت این دم با قیامت شد شبیه ** تا برادر شد یفر من اخیه

شرح می‌کردش که من آنم که تو ** لوتها خوردی ز خوان من دوتو

آن فلان روزت خریدم آن متاع ** کل سر جاوز الاثنین شاع 615

سر مهر ما شنیدستند خلق ** شرم دارد رو چو نعمت خورد حلق

او همی‌گفتش چه گویی ترهات ** نه ترا دانم نه نام تو نه جات

پنجمین شب ابر و بارانی گرفت ** کاسمان از بارشش دارد شگفت

چون رسید آن کارد اندر استخوان ** حلقه زد خواجه که مهتر را بخوان