هر که دید آن جاه و مالش سجده کرد ** سجده‌ی افسوسیان را او بخورد

هر که دید آن جاه و مالش سجده کرد ** سجده‌ی افسوسیان را او بخورد 780

Every one who beheld his power and riches bowed down to him in worship: he swallowed the worship of the idle mockers (worldlings).

گشت مستک آن گدای ژنده‌دلق ** از سجود و از تحیرهای خلق

That beggar in tattered cloak became miserably drunken with the people’s worship and feelings of amazement.

مال مار آمد که در وی زهرهاست ** و آن قبول و سجده‌ی خلق اژدهاست

Riches are a snake, for therein are poisons; and popular favour and worship is a dragon.

های ای فرعون ناموسی مکن ** تو شغالی هیچ طاووسی مکن

Ah, do not assume a virtue (which thou dost not possess), O Pharaoh: thou art a jackal, do not in any wise behave as a peacock.

سوی طاووسان اگر پیدا شوی ** عاجزی از جلوه و رسوا شوی

If thou appear in the direction of the peacocks, thou art in capable of (their) display and thou wilt be put to shame.

موسی و هارون چو طاووسان بدند ** پر جلوه بر سر و رویت زدند 785

Moses and Aaron were as peacocks: they flapped the wings of display upon thy head and face.

زشتیت پیدا شد و رسواییت ** سرنگون افتادی از بالاییت

Thy foulness and disgrace were exposed, thou didst fall head-long from thy height.

چون محک دیدی سیه گشتی چو قلب ** نقش شیری رفت و پیدا گشت کلب

When thou sawest the touchstone, thou becamest black, like adulterated coin: the leonine figure vanished, and the dog was revealed.

ای سگ‌گرگین زشت از حرص و جوش ** پوستین شیر را بر خود مپوش

O foul mangy dog, through greed and exuberant insolence do not clothe thyself in the lion’s skin.

غره‌ی شیرت بخواهد امتحان ** نقش شیر و آنگه اخلاق سگان

The roar of the lion will demand from thee the test (of thy sincerity). The figure of a lion , and then the dispositions of dogs!

تفسیر ولتعرفنهم فی لحن القول

Explanation of (the text), And thou wilt surely know them in the perversion of their speech.