با دل خوش شاد عمران وز نفاق ** دست بر سر می‌بزد کاه الفراق

کرد عمران خویش پر خشم و ترش ** رفت چون دیوانگان بی عقل و هش

خویشتن را اعجمی کرد و براند ** گفته‌های بس خشن بر جمع خواند 915

خویشتن را ترش و غمگین ساخت او ** نردهای بازگونه باخت او

گفتشان شاه مرا بفریفتید ** از خیانت وز طمع نشکیفتید

سوی میدان شاه را انگیختید ** آب روی شاه ما را ریختید

دست بر سینه زدیت اندر ضمان ** شاه را ما فارغ آریم از غمان

شاه هم بشنید و گفت ای خاینان ** من بر آویزم شما را بی امان 920

خویش را در مضحکه انداختم ** مالها با دشمنان در باختم

تا که امشب جمله اسرائیلیان ** دور ماندند از ملاقات زنان